هنــگامی که مــرده ای را در قـــبر میگذارند،
شخصـــی براو ظاهر میشـــود و به او
میـــگوید:ای فـــلان مــا (در دنیـا) ســه چــیز بودیم:
رزق تـــو که با پایان یافتن مهلت تو قطع شد
(وایــــنک همراه تو نیـــست)
خانـــوده ات که تورا رهـــا کــردند و
بازگشـــتند و مـــن که عـــمل تو هستـــم که با تو مـــی مانم.
آگـاه باش که مـــن درمــیان این ســـه
درنـــزد تو ازهـــمه بــی ارزش تروســبک تر بودم....